Afgelopen dinsdag werd aan de gemeenteraad van Rotselaar de vaststelling van het ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP) over de woonzonering ter stemming voorgelegd. De leden van Nova-Rock stemden tegen dit plan omdat het onze inwoners verarmt én omdat het asociaal is. Bovendien is het plan onvolledig omdat het handelsaspect niet meegenomen werd.
Het zogenaamde woonzoneringsplan onderschrijft de doelstellingen van de hogere overheden, de provincie Vlaams-Brabant en Vlaanderen, waarbij men wil streven naar meer open ruimte en bijgevolg meer woningen in de kernen om de groeiende bevolking te huisvesten. In Rotselaar kiest de meerderheid daarom voor een quasi volledige verkavelingsstop. ‘Quasi’ omdat de zones waar men nog percelen mag opdelen zeer sterk beperkt wordt. Hierbij hanteert men principes als bereikbaarheid en de nabijheid van voorzieningen zoals winkels, scholen, recreatie en houdt men ook rekening met de ligging nabij een hoogdynamische (Wezemaal en Rotselaar) of landelijke kern (Werchter).
Onevenwichtige zonekeuzes
Hoewel het plan beslist goeie elementen bevat die in de richting gaan van de moderne inzichten omtrent ruimtelijke planning, stroken de zones niet altijd met het beoogde doel. Zo stelde Christel Hendrix dat het niet logisch is dat in de zone langsheen de Langestraat, van Oorzaakveldpad tot aan het station, een zone ‘woonwijk’ gecreëerd wordt waar geen verdichting meer mogelijk is onder de 10 are per perceel en waar geen meergezinswoningen meer mogen gebouwd worden. Zij verwees daarbij naar de mobiscore die in het gebied nochtans zeer goed is: met een score van 7,7/10 is de zone zeer goed bereikbaar met het openbaar vervoer (zowel trein als bus aan een lokaal hoppinpunt) en met de fiets (fietssnelweg en binnenkort ook nieuwe fietspaden in de straat zelf) en op aanvaardbare afstand van scholen, handelszaken, enz. Het zou daarom logischer zijn dit gebied te laten aansluiten bij de categorie ‘dorpsring’, waar meer verdichting mogelijk is. De suggestie om het plan aan te passen werd niet weerhouden.
Handelaars en vrije beroepers vergeten
Een ander punt voor verbetering van het plan werd aangebracht door raadslid Gunther Dereze, die opmerkte dat het handelsaspect in het plan volledig ontbreekt. “Onze handelaars en zelfstandigen werden in dit verhaal helemaal vergeten. Hoe kan je nu aan kernversterking doen wanneer de koppeling met handelskernversterking totaal ontbreekt?”, vroeg Dereze. Het moet gezegd dat er de laatste tijd heel wat onduidelijkheid en onzekerheid heerst voor wie een zaak wil beginnen waar dan ook. In het dorpshart of daarbuiten. Dit geldt voor handelaars maar ook voor vrije beroepen, voor wie het helemaal niet meer duidelijk is of zij enkel in het dorpshart nog een praktijk mogen of kunnen opstarten of dat het ook kan of mag in de woongebieden errond. Mogen we binnenkort enkel nog in het centrum naar de dokter?
Het antwoord op deze pertinente vragen deed de wenkbrauwen fronsen. De integratie van het handelaarsaspect in het plan zou alles veel te complex gemaakt hebben en komt later aan bod, aldus de burgemeester. In een volgend plan dus. Dit is toch wel een vreemde gedachtegang wanneer je ervan uitgaat dat de nabijheid van bepaalde voorzieningen bepalend zijn voor de indeling van het woongebied in dichter of minder dicht te bebouwen zones?
Een asociaal en verarmend plan
“Dat men wil komen tot versterkte dorpskernen en de open ruimte wil vrijwaren is een nobel plan. Maar sociaal is het allerminst.”, merkte raadslid Christel Hendrix op. “Het betreft een zeer ingrijpend proces in de eigendommen van onze inwoners, waarbij men op een nogal slinkse manier mensen zal verarmen.” Slinks, omdat de gemeente zich sterk maakt dat er geen sprake is van bestemmingswijzigingen van de gronden en er dus ook geen planschade moet betaald worden aan de eigenaars van gronden die inderdaad de bestemming ‘bouwgrond’ mogen behouden, maar waarop de uitvoeringsmogelijkheden dusdanig beperkt worden, dat vele gronden uiteraard veel minder waard zullen zijn omdat er in grote delen van de gemeente helemaal niet meer mag verkaveld worden en in andere delen enkel nog percelen van minstens 10 are mogen overblijven.
Betaalbaar wonen?
De bouwgronden die overblijven worden zo percelen voor de ‘happy few’, voor de weinige mensen die zich wel nog kunnen veroorloven om een dure bouwgrond aan te schaffen. Het plan is ons inziens dan ook allesbehalve sociaal en het is verarmend voor wie zijn perceel niet langer mag verkavelen en zo vaak een groot stuk van zijn spaarcenten verliest, zijn kinderen niet meer in de gemeente kan laten wonen en noem maar op.
Het staat allemaal in schril contrast met de verkavelingen die de gemeente zelf, en met dezelfde CD&V/NV-A-meerderheid als vandaag, in de periode 2006-2012 heeft gerealiseerd op gronden in Werchter tussen Hogeweg, Grotestraat en Kleinstraat. De gemeente kocht toen 2,5 hectare grond van de kerkfabrieken met het doel betaalbare woningen te kunnen aanbieden aan haar inwoners door de creatie van kleinere, betaalbare percelen. Begrijpe wie kan. Achteruitschrijdend inzicht wellicht?
Comentarios